Marianna Chatziiosif rated it really liked it

Απο την αρχη ο αναγνωστης εχει την αισθηση οτι παρακολουθει ενα ακρως ενδιαφερον ντοκιμαντερ, εχοντας μπροστα στα ματια του, εναλλαξ, δυο ανθρωπους, ο καθενας εκ των οποιων αφηγειται προφορικα τη ζωη του σε ενα δημοσιογραφο και κατ’ επεκταση στο θεατη που παρακολουθει τη συνεντευξη και ακουει τους δυο αυτους μονολογους-μαρτυριες. Η γραπτη αφηγηση του συγγραφεα δε μοιαζει δηλαδη με επινοηση δικη του, με μυθοπλασια, αλλα με ακριβη απομαγνητοφωνηση οσων του  διηγηθηκαν τα δυο προσωπα της νουβελας (οπως γινεται και στο κορυφαιο “Γκιακ” του Δ. Παπαμαρκου). Λογος αμεσοτατος και απολυτα ειλικρινης, λες κι ο καθενας ξεγυμνωνει την ψυχη του χωρις ν’ αφηνει τιποτα στο σκοταδι. Φοβος της δεσμευσης, ελευθερια, μοναχικοτητα.
Πρωτο βιβλιο του Μακριδακη για μενα, σιγουρα, ομως, οχι και τελευταιο