Τιμής ένεκεν στην πρώτη αναγνώστρια Aggelik, κάνω ανάρτηση το σχόλιο που άφησε στο ποστ “Το ζουμί του πετεινού”:
“Πριν από λίγο ολοκλήρωσα την πρώτη ανάγνωση…ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω όσα νιώθω αυτή τη στιγμή…το βιβλίο, όχι απλά με ικανοποίησε, με συνεπείρε, το διάβασα χωρίς καμία παύση, ζωντάνεψα κάθε εικόνα, αφουγκράστηκα κάθε ήχο, βρέθηκα στ’ αλήθεια στο χωράφι, στη φύση, στην εξοχή, συμμετείχα στα δρώμενα του καπηλιού…συνέλαβα πολλές φορές τον εαυτό μου να “γεύεται” τα φαγητά και να περιποιείται τα διάφορα μποστάνια…στην έκρηξη οργής του Παναγή άκουγα τη δική μου φωνή, τη δική μου αγανάκτηση, το δικό μου θυμό για όλα όσα γίνονται στη χώρα μας…εύχομαι ” το θεραπευτικό ζουμί του πετεινού” να “γιατρέψει” τις συνειδήσεις όσων καπηλεύονται την πατρίδα μας! Η φύση και η γη είναι πραγματικά η μόνη σωτηρία, όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε όλοι τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε από τα αδιέξοδα που βιώνουμε… Το ευχαριστώ είναι λίγο για όλα αυτά που ένιωσα σήμερα…Καλή συνέχεια!”

Be Sociable, Share!

•